Slotopmerking & Literatuur
Voor een leerkracht en logopedist in contact met een Indonesisch kind zijn vooral de volgende punten van belang:
Het voornaamste is dat de leerkracht en logopedist zich ervan bewust moeten zijn dat het kind meestal is opgegroeid met een regionale taal en het Standaard Indonesisch slechts als tweede of zelfs derde taal beheerst. Taalkundige informatie over de diverse (ruim 700) regionale talen in Indonesië is niet of nauwelijks aanwezig. Ook is er weinig informatie beschikbaar over eerstetaalverwerving en taalontwikkelingsstoornissen in het Indonesisch. Het taalonderzoek in deze gebieden staat nog in zijn kinderschoenen, hoewel een aantal Austronesische talen juist weer wel uitgebreid gedocumenteerd is (zie de talenpagina van een van de projecten van prof. Lourens de Vries van de VU). Literatuurverwijzingen
[A] Er is nauwelijks informatie beschikbaar over eerstetaalverwerving van het Indonesisch. De informatie bij dit onderdeel hebben we voornamelijk te danken aan mw. K. Kushartanti. wetenschappelijk medewerker Universiteit Utrecht, faculteit Geesteswetenschappen. Mevrouw Kushartanti promoveert op 28 februari 2014 op de verwerving van het Bahasa Indonesia (de standaardtaal) en de Jakarta-Indonesische omgangstaal: The Acquisition of Stylistic Variation by Jakarta Indonesian Children. [B] Onder andere bij mevrouw Kushartani, zie [A], en bij mevrouw Hikmatun Sadiah. Zij is speech therapist bij de Indonesian Speech Therapist Association in Jakarta. [C] Arsath Ro'is, J. Muth (1987), Kamus Praktis, Praktische Woordenboek Nederlands - Indonesisch, Indonesisch - Nederlands. Wolters, Utrecht-Antwerpen. |