TOS in het Indonesisch
Er zijn geen (Engelstalige) onderzoeken van specifieke taalontwikkelingssstoornissen in het Indonesisch gevonden. Bij navraag aan Indonesische taalwetenschappers [B] blijkt dat er ook nog weinig onderzoek naar is gedaan. Pas recent wordt men zich bewust van het onderwerp taalontwikkelingsstoornissen in het Indonesisch. Tot nu toe is de aandacht vooral gericht op afasie, dyslexie, taal bij gehoorstoornissen en tweetalige verwerving. Wel zijn er in Indonesië scholen voor speciaal onderwijs waaraan ook taaltherapeuten verbonden zijn.
Uit een onderzoek naar spontane spraak bij 21 Indonesische volwassenen met afasie van Broca [11], blijken de volgende spraakkenmerken: langzame spraakproductie, eenvoudige zinnen, korte MLU (mean length of utterance). Deze afatische kenmerken zijn ook algemeen gangbaar bij Europese talen. Typerend voor het Indonesisch echter is dat de productie van werkwoorden goed is (werkwoorden worden immers niet vervoegd), de productie van zinnen met een niet-standaard volgorde (bijvoorbeeld passieve zinnen) is ook goed en er is een overmatig gebruik van inflectionele affixen (stam en betekenis wijzigt niet: boek - boeken) in verhouding tot derivationele affixen (stam en/of betekenis wijzigt wel: gelukkig - ongelukkig). De resultaten uit dit onderzoek geven wellicht een bepaalde richting aan voor het vakgebied taalontwikkelingsstoornissen maar kunnen niet klakkeloos geïnterpreteerd worden als kenmerken van taalontwikkelingsstoornissen. |