Pragmatiek
In het Servisch zijn ti (2e persoon enkelvoud) en vi (2e persoon meervoud) de aanspreekvormen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen nominale aanspreekvormen en pronominale aanspreekvormen. De nominale aanspreekvormen kunnen gecategoriseerd worden onder neutrale vormen, zoals gospođo (mevr), gospodine (mr) en devojko(meisje). Verwantschapstermen als sine (zoon) en ćerko (dochter). En liefkozingen. Het gebruik van deze vormen hangt af van de situatie en participanten. Verwantschapstermen en liefkozingen worden in informele situaties gebruikt. Daarnaast worden ze vaak asymmetrisch gebruikt, omdat deze door een ouder iemand gebruikt wordt om een jonger iemand aan te spreken, maar niet andersom. Tevens is het in het Servisch niet gebruikelijk om vreemden aan te spreken met mevrouw of meneer. De reden hiervoor is onduidelijk (Kund, 2014). Er wordt gesteld dat beleefdheid in het Servisch meer neigt naar het uitdrukken van solidariteit dan afstand, zoals dat bij verzoeken gebeurt in het Servisch. Bij het uitdrukken van de imperatief wordt er in het Servisch gefocust op de luisteraar, wat een indirecte vorm is.
|