Syntaxis
Het Tsjechisch is net als het Nederlands een SVO-taal (onderwerp-werkwoord-lijdend voorwerp), maar heeft wel een vrijere woordvolgorde. Dit komt door de hoeveelheid naamvallen die de taal heeft: de naamvalsuitgang en niet de plaats van het woord in de zin geeft de grammaticale betekenis weer. Door dit rijke systeem zijn de syntactische relaties binnen de zin altijd transparant. In Slavische talen wil men steeds meer toewerken naar een standaardvolgorde, maar vooral in de schrijftaal is er veel variatie in woordvolgorde zichtbaar.
Toch is de informatie binnen de zin geordend volgens een vast principe: oude, bekende informatie plaatst men aan het begin van de zin. Nieuwe informatie en belangrijke mededelingen staan aan het einde van een zin. Wanneer het een emotionele uitdrukking betreft, wordt de informatie wel aan het begin van de zin gezet. |