Morfologie
Net als andere Mande-talen is Malinke voor het grootste deel een isolerende taal met weinig morfologie. Informatie over personen en tijden wordt vaak in een los woord aangegeven en niet in een zelfstandig naamwoord of werkwoord verwerkt zoals in het Nederlands soms gebeurt. Er zijn enkele uitzonderingen: er zijn een paar suffixen die wel op een zelfstandig naamwoord passen. /-lu/ voor meervoud, /-le/ voor nadruk, en /-baa- voor een ja/nee-vraag.
In de werkwoorden is ook niet veel morfologie te vinden. Af en toe komt het voor, bijvoorbeeld in het voorbeeld van het morfeem ma dat‘op, tegen’ betekent. Wanneer dit in het werkwoord tɛ ‘schoonmaken’ wordt gebracht, betekent het werkwoord matɛ ‘een oppervlak schoonmaken’. Wanneer het in het werkwoord bírí(n) ‘buigen’ wordt geplaatst, betekent het werkwoord mabírí(n) ‘ombuigen’. Veel woorden in Malinke bestaan over het algemeen uit één of twee lettergrepen en zijn daarmee gemiddeld korter dan Nederlandse woorden. Dit heeft te maken met de toon die aan de woorden wordt toegevoegd. |