Fonologie
De fonologie is dat deel van de taal wat met de klanken te maken heeft. Hier wordt ingegaan op de verschillen van de Spaanse en de Nederlandse klanken.
Klinkers In het Spaans worden de klinkers duidelijk uitgesproken (nooit zoals de Nederlandse e in poppen). De uitspraak ligt tussen de Nederlandse korte en lange klinker in. Dit geldt niet voor de i. De i wordt uitgesproken als de Nederlandse ie. De Spaanse u wordt uitgesproken als de oe. De u wordt niet uitgesproken in de volgende combinaties: gue, gui, que en qui. Medeklinkers De Spaanse taal kent geen combinatie van twee dezelfde medeklinkers, alleen bij leenwoorden. Twee c’s komen wel voor maar beide c’s worden op een andere manier uitgesproken. De lettercombinatie ch wordt beschouwd als één letter en wordt uitgesproken als ch in het Engelse much. Ook de lettercombinatie ll wordt als één letter beschouwd en uitgesproken als j. Daarnaast wordt de lettercombinatie rr (sterk rollende r) als één letter beschouwd. Tenslotte zijn er nog medeklinkers die anders worden uitgesproken dan in het Nederlands:
Klemtoon Het Spaans kent vaste regels voor de klemtoon. Wanneer een woord eindigt op een klinker, n of s, valt de klemtoon op de voorlaatste lettergreep. De klemtoon valt op de laatste lettergreep wanneer een woord op een medeklinker (behalve n of s) eindigt. Een geschreven accent geeft aan dat de klemtoon op die lettergreep ligt: dit zijn dus de uitzonderingen. |