Fonologie
Het Italiaanse fonologische systeem heeft 7 klinkers en 27 medeklinkers.
Klinkers Het Italiaans kent korte en lange klinkers. Als de letter /i/ na een medeklinker staat, wordt het uitgesproken als een [j], de lettercombinatie /uo/ wordt uitgesproken als een [w]. Zo wordt più (meer) uitgesproken als [pju:], en può (hij kan) als [pwo]. In het Nederlands zien we dit alleen na de q als in aquarium. Ook heeft het Italiaans andere klinkercombinaties dan het Nederlands: /ia/, /io/, /uo/, /iè/, /ua/ en dergelijke. Medeklinkers Het Italiaans kent korte en lange medeklinkers, die een betekenisverschil aan kunnen geven. Copia (kopie) vs. Coppia (koppel). Typische klanken voor het Italiaans zijn de [ts] (als in pizza) en de [dz] (als in stazione). Klemtoon De klemtoon ligt in het Italiaans over het algemeen op de één na laatste lettergreep van het woord. De lengte van de klinkers wordt beïnvloed door de klemtoon. Onbeklemtoonde klanken of klanken die gevolgd worden door een medeklinker zijn altijd kort. Beklemtoonde klinkers die niet gevolgd worden door een medeklinker zijn dus lang: let’tera, ‘ànima, di’vino (de lettergreep na ‘ is beklemtoond). Als de klemtoon op de laatste lettergreep ligt, wordt dat aangegeven met een accentstreepje. |