Fonologie
Er zijn volgens Hoogland (1996) drie lange klinkers en twee korte klinkers in het Marokkaans. In totaal zijn er 31 medeklinkers inclusief twee semi-medeklinkers (w en y) die aan het begin van een woord voor een medeklinker als klinker worden uitgesproken. Een aantal van deze medeklinkers wordt uitgesproken zoals in het Nederlands, maar een aantal ook niet. Voor alle letters die niet zo uitgesproken worden als in het Nederlands of die weergegeven worden met een onbekend letterteken, is in tabel X achter de letter tussen haakjes en in blauw in IPA de uitspraak gezet.
De klinkers In het Marokkaans zijn er 3 lange klinkers: /a/, /i/ en /u/. De /a/ wordt uitgesproken zoals de /a/ in het Engelse woord “bad”. De /i/ klinkt zoals de Nederlandse /ie/ als in bijvoorbeeld “vier”. De /u/ klinkt zoals de Nederlandse /oe/ in bijvoorbeeld “voer”. Het Marokkaans kent ook 2 korte klinkers. De /ῠ/ kan op 2 manieren worden uitgesproken. Dit is afhankelijk van de medeklinkers die er omheen staan. De eerste mogelijkheid is dat deze wordt uitgesproken als een soort /o/, zoals in het Nederlandse wordt ‘kort’. De tweede optie is dat het wordt uitgesproken als een korte /oe/. Dit komt het meest overeen met de /oe/ zoals in bijvoorbeeld het Nederlandse wordt ‘boet’. De andere korte klinker is de /e/, deze wordt uitgesproken als bijvoorbeeld de /e/ in ‘tante’. Echter, hij komt in het Arabisch nooit aan een syllabe/woordeinde. Bekende klanken in het Nederlands De uitspraak van b, d, f, h, k, l, m, n, p, r, s, w en z komt ook in het Nederlands voor, alhoewel de w iets meer lipronding heeft en de b en d op een woordeinde ook stemhebbend blijven zoals de d in het Engelse woord ‘bad’. Achter de t komt een korte s-klank, tenzij deze klank gevolgd wordt door een n of l. Daarnaast komt de uitspraak š in het Nederlands ook voor bijvoorbeeld in het woord ‘sjabloon’ en de ž in de uitspraak van de tweede ‘g’ in ‘garage’. De g wordt uitgesproken zoals de ‘g’ in ‘goal’, de y wordt uitgesproken zoals de j in jas en de x zoals in ‘acht’. Onbekende klanken in het Nederlands Naast de ‘gewone’ net zoals in het Nederlands uitgesproken b, d, l, r, s, t, en z zijn er in het Marokkaans ook emfatisch uitgesproken letters waarbij het articulatiepunt meer richting de keel verschuift en die het Nederlands niet kent. De medeklinkers krijgen dan een doffere klank. Ook de huig-medeklinkers q komt niet voor in het Nederlands. De q is een klank vergelijkbaar met de /k/ maar de articulatie vindt plaats tegen de huig in plaats van tegen het verhemelte zoals bij de ‘gewone’ k. De g wordt uitgesproken zoals de Franse r in ‘Paris’. De h is een stemloze schuurklank die geproduceerd wordt door lucht langs de farynx te persen. De ɛ is een stemhebbende schuurklank. Net als in het Nederlands, worden er ook dubbele medeklinkers gebruikt in het Marokkaans Arabisch. Echter, in het Marokkaans Arabisch worden de medeklinkers twee keer zo lang uitgesproken wanneer er twee dezelfde medeklinkers naast elkaar staan. Het is belangrijk dat dit gebeurt, want dit is betekenis onderscheidend. Vaak bestaat er dus ook een variant, zonder de dubbele letter, met een andere betekenis. Klemtoon Het accent is in het Marokkaans niet van invloed op de betekenis van het woord, maar helpt de luisteraar om de juiste woordgrenzen te vinden in de continue stroom van klanken. Wanneer de klemtoon verkeerd wordt gelegd, kunnen er verkeerde syllabes aan elkaar geplakt worden, waardoor er een zin zonder betekenis kan ontstaan. Het accent valt in het Marokkaans Arabisch in meerlettergreperige woorden op de laatste lettergreep, indien deze op een lange klinker met een consonant eindigt. Wanneer de laatste lettergreep op een vocaal eindigt of geen lange klinker bevat, zal de klemtoon op de lettergreep ervoor vallen. |